Δυο κοράκια διψασμένα

Αν αποτέλεσμα θέλεις να δεις, συνέχισε να προσπαθείς.

Ιδέες/ Αξίες/ Συναισθήματα του βιβλίου: Ανυπομονησία | Οικογένεια | Στοχοπροσήλωση 

Το βιβλίο:

Ο μπαμπάς κόρακας και το μικρό του κορακάκι ταξιδεύουν πολλές ώρες και έχουν... κορακιάσει από τη δίψα. Κάποτε βρίσκουν μια κανάτα με λιγοστό νερό. Πώς όμως να πιουν με το κοντό τους ράμφος; Ο μπαμπάς, μετά από πολλή σκέψη, έχει μια καταπληκτική ιδέα! Οι πετρούλες, που βρίσκονται σκόρπιες γύρω τους, αυτές... αυτές θα τους ξεδιψάσουν! Πώς άραγε;

Η σειρά: Οι μύθοι του Αισώπου αντιπροσωπεύουν διαχρονικά το λαϊκό πνεύμα και ο κυρίαρχος στόχος τους είναι να διδάξουν. Ο Αίσωπος στο τέλος κάθε διήγησής του δεν ενδιαφέρεται για τη λύτρωση των ηρώων, για το «ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα» των παραμυθιών· ο Αίσωπος ενδιαφέρεται για το επιμύθιο, για την ανάδειξη δηλαδή ενός ηθικού διδάγματος, εύληπτου από παιδιά και λαό. Αυτό ακριβώς το επιμύθιο θέλουν να προβάλλουν τα βιβλία της σειράς «Η Γιολάντα συναντάει τον Αίσωπο», παρά το ότι η συγγραφέας, για να κάνει πιο ελκυστική την αρχική αφήγηση ή για να αναδείξει κι άλλα βασικά ζητήματα που αναδύονται από αυτήν, προσθέτει κάποιες φορές στοιχεία στην πλοκή της ιστορίας (ήρωες, λόγια, καμώματα) μέχρι να φτάσει στο ζητούμενο ηθικό δίδαγμα (αισώπειο επιμύθιο).